تفریح. یه چیزی تو همین مایه ها میخوام. لذت
لذت زیاد
اما سردرد دارم از بیخوابی، و خوابم نمیبره
تقلای کور
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۷ (۴)
آخرین مطالب
پیوندها
پیوندهای روزانه
مردم برای زنده موندن چنگ و دندون می زنن. بدون اینکه حتی ذره ای فکر کنن این مقصد نهاییه.
اینقدر ترس برای چی؟ فقط می ترسن، هیچ کس فکر نمی کنه که بالاخره با این هیولا باید مواجه بشه.
و هیچ کس نمیدونه که چقدر این زندگی پوچ و بی معناست
به پاهاش نگاه می کنم و یادم میاد یه زمانی الهه زیبایی بود برام. شده بودن معیار زیبایی هر پایی. هر چقدر بهشون شبیه تر، زیبا تر. بعد از درک زیبایی پاهاش بود که کم کم متوجه شدم خودشم قشنگه.
تب و تابی که الان پس از گذشت سالها به چه سادگی فراموش شدن. فقط این پاها موندن. شاید اون موقع که داغ تر بودم میشد استفاده بیشتری کرد. الان سعی می کنم یادم بیارم چقدر برای لمس کردن این پاها اشتیاق داشتم. شاید دوباره معنی بده به روزهای تیره و تاری که هیچ معنی روشنی ندارن.
ساعت چند لعنتی بود که بوی تهوع آور از خواب سبک و نایاب بیدارم کرد. عذاب در عذاب. بزرو از تخت پیزوری و بلند پایین اومدم، دم اتاق وایستادم، درست وسط راهرو، چند قدم عقب تر از اتاق من یک تیکه سیاه و شل بود. اونقدر بدبو و عجیب بود که نمیشد بهش گفت گه. حالم داشت بهم میخورد، مغزم از بو درد گرفته بود.
کدوم بدبختی بوده که نتونسته به اون دستشویی پر از عفونت لعنتبی برسه. و لعنت به این پرستارا و دکترا که از انجام وظیفه فقط قیافه گرفتن رو بلدن.
اینم از سحرگاه
دارم از سردرد می میرم
خواب چشمام رو خفه کرده، اما جنون بی خوابی گرفتم. دوباره درد.
نمیدونم چیکار باید کنم. اینجا می نویسم که بلکه چندثانیه حواسم به چیز دیگه ای پرت بشه
ای کاش این بیخوابی، برادری به اسم فراموشی داشت
دیگه دارم همه چیز رو تار می بینم
چرا امشب تموم نمیشه
چرا خوابم نمی بره
دیگه هیچی نمی فهمم. درد و رنج مطلقه. و نا امیدی. از سرنوشتی که بهش دچار شدم...
